Pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo (art. 161 K.p.). Trzeba pamiętać, że przepisy kodeksu pracy dotyczące urlopów wypoczynkowych nie zawierają postanowień odnośnie proporcjonalnego pomniejszania wymiaru urlopu wypoczynkowego przypadającego po świadczeniu rehabilitacyjnym. Okresy nieświadczenia pracy, po których pracodawca zmniejsza wymiar przysługującego pracownikowi urlopu, zostały wymienione w art. 1552 § 1 Kodeksu pracy i próżno szukać wśród nich okresu świadczenia rehabilitacyjnego.
Okres niezdolności do pracy z powodu choroby, a następnie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego nie ma wpływu na wymiar przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego. Jeżeli bowiem w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego pracownik pozostaje nadal w zatrudnieniu, to jego stosunek pracy nie zostaje zawieszony, a pracownik nabywa prawo do urlopu wypoczynkowego w pełnym wymiarze. Urlop wypoczynkowy przysługuje pracownikowi nawet w sytuacji, gdy w ciągu roku nie przepracował ani jednego dnia. Potwierdza to, Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 1995 r. (stgn. akt.I PZP 10/95. OSNP 1995/18/228), która stanowi, że "Pracownik nabywa prawo do kolejnego urlopu wypoczynkowego z dniem 1 stycznia danego roku, mimo że pozostając w stosunku pracy nie przepracował w tym roku kalendarzowym ani jednego dnia w związku z pobieraniem świadczenia rehabilitacyjnego".
Zgodnie z art.18 ustawy zasiłkowej, świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu okresu płatności zasiłku chorobowego (zazwyczaj 182 dni) jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie to przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż 12 miesięcy. O skierowaniu ubezpieczonego na świadczenie rehabilitacyjne orzeka lekarz orzecznik ZUS.
Prawo do urlopu wypoczynkowego pozostaje więc w ścisłym związku z zatrudnieniem pracownika. Na uprawnienie do urlopu wypoczynkowego nie wpływa więc nieświadczenie pracy przez pracownika z powodu jego długotrwałej choroby. Identyczna sytuacja ma miejsce, gdy pracownik korzysta ze świadczenia rehabilitacyjnego, w przypadku gdy pracodawca mimo upływu okresu zasiłkowego i 3 miesięcy pobierania świadczenia rehabilitacyjnego nie rozwiązał z nim stosunku pracy w trybie art. 53 k.p.
A zatem pracodawca ma obowiązek udzielić urlopu wypoczynkowego po zakończeni przez pracownika okresu świadczenia rehabilitacyjnego, zgodnie z planem urlopów, ale w tym wypadku raczej w drodze indywidualnego ustalenia z pracownikiem.
Pamiętaj!
Prawo do urlopu wypoczynkowego pozostaje w ścisłym związku z zatrudnieniem pracownika.Okres niezdolności do pracy z powodu choroby, a następnie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego nie ma wpływu na wymiar przysługującego pracownikowi urlopu wypoczynkowego.
Podstawa prawna:
art.1552§ 1 kodeksu pracy.